In een zaak bij de Rechtbank Noord-Holland stond de vraag centraal of een gegeven ontslag op staande voet moet worden vernietigd en of werkgever moet worden veroordeeld tot doorbetaling van loon. De werkgever heeft de kantonrechter op zijn beurt verzocht de arbeidsovereenkomst voorwaardelijk te ontbinden en om werkneemster (onder andere) te veroordelen tot betaling van contractuele boetes wegens overtreding van het nevenwerkzaamhedenbeding. In deze blog staat het boetebeding centraal. Onze medewerker Maikel Faassen stond de werkneemster in deze zaak bij en hij zal de uitspraak op dit punt nader toelichten.
De casus
De werkneemster was werkzaam als haarstylist bij een kapsalon. In de arbeidsovereenkomst was onder andere een nevenwerkzaamhedenbeding opgenomen (artikel 11). Dit beding luidde als volgt:
“De werkneemster zal gedurende de loop van deze overeenkomst niet voor een andere werkgever of opdrachtgever werkzaam zijn, noch voor eigen rekening een bedrijf of beroep uitoefenen, tenzij dit geschied met schriftelijke toestemming van de werkgever.”
Werkgever stelde zich op standpunt dat werkneemster zich meerdere malen (tijdens ziekte) schuldig had gemaakt aan overtreding van het nevenwerkzaamhedenbeding en dat om die reden contractuele boetes waren verbeurd. Het boetebeding (artikel 15) luidde als volgt:
“Bij overtreding van het in (de) artikel(en) t/m 14 bepaalde verbeurt de werkneemster, in afwijking van het in artikel 7:650 lid 3, lid 4 en lid 5 Burgerlijk Wetboek bepaalde, aan de werkgever een onmiddellijk opeisbare boete van € 5.000 per overtreding, (…) vermeerderd met € 500- per dag, (…) voor iedere dag dat de overtreding voortduurt, onverminderd het recht van de werkgever om in plaats van de boete volledige schadevergoeding te vorderen.”
Het standpunt van werkneemster
Namens werkneemster is betoogd dat het geheel onduidelijk is bij / op overtreding van wélke voorschriften van de arbeidsovereenkomst een boete is gesteld, nu een deel van de tekst weggevallen lijkt te zijn. In het boetebeding wordt namelijk alleen vermeld dat een boete verschuldigd is bij “overtreding van het in (de) artikel(en) t/m 14 bepaalde”. De vraag is dan of het gaat om de artikelen vanaf 12 t/m 14, vanaf 13 t/m 14 dan wel vanaf een eerder artikel uit de arbeidsovereenkomst. Werkneemster heeft dan ook het standpunt ingenomen dat niet gezegd kan worden dat op overtreding van artikel 11 (het nevenwerkzaamhedenbeding) een boete is gesteld en dat er al om die reden geen sprake kan zijn van verschuldigdheid van contractuele boetes.
Het oordeel van de rechtbank
De kantonrechter gaat mee in het betoog van werkneemster en overweegt dat in artikel 15 van de arbeidsovereenkomst wordt vermeld dat een boete verschuldigd is bij “overtreding van het in (de) artikel(en)t/m 14 bepaalde”. Naar het oordeel van de kantonrechter maken deze bewoordingen niet geheel duidelijk of ook een boete verschuldigd is bij een overtreding van artikel 11 van de arbeidsovereenkomst, terwijl juist een dergelijke boetebepaling glashelder behoort te zijn. De kantonrechter concludeert vervolgens dat die onduidelijkheid voor risico van werkgever komt, die als werkgever de arbeidsovereenkomst heeft opgesteld. Bij gebreke van een duidelijke boetebepaling is er alleen al om die reden geen grondslag om het verzoek m.b.t. de contractuele boetes toe te wijzen, aldus nogmaals de kantonrechter.
Deze uitspraak maakt duidelijk dat een boetebeding zorgvuldig geformuleerd moet worden. De voorschriften waarop de boete is gesteld, moeten duidelijk vermeld worden. De werknemer moet immers vooraf weten dat hij bij overtreding van een bepaald voorschrift een boete moet betalen. Indien het boetebeding onduidelijk is, vist de werkgever hoe dan ook achter het net. Daar heeft de cliënte in dit geval haar “voordeel” mee kunnen doen. Het ontslag op staande voet is overigens eveneens vernietigd door de kantonrechter.
De volledige uitspraak kunt u hier lezen.
